projekt Kampanii społecznej ''ZACHŁANNE MORZE''... DOŁĄCZ !! - Forum dla pracujących na morzu ich rodzin i przyjaciół ludzi morza

Admin · Administrator

Ogólnopolska Kampania społeczna "Zachłanne morze" - Pomóż godnie żyć !

Organizator: Fundacja "OSTATNI REJS"
Współorganizator : ..........................................................

Patronat Honorowy: .........................................................

Adresaci kampanii: opinia publiczna , studenci Akademii Morskich , młodzież szkół średnich przygotowywana do zawodu marynarza, osierocone przez marynarzy rodziny, marynarze po wypadkach na morzu.
Adresatami są również media i instytucje, wspierające działania na rzecz zapobiegania marginalizacji społecznej obywateli naszego kraju.

Formy realizacji: ogłoszenia prasowe, telewizyjne, radiowe, plakaty, materiały informacyjne.
Uzupełnieniem kampanii będą informacje ukazujące się na łamach niektórych czasopism, reportaże o ludziach morza i ich rodzinach.

W czasie całej Kampanii będziemy stale współpracować z mediami w zakresie dostarczania niezbędnych informacji dotyczących problematyki poruszanej w Kampanii,

Strategia komunikacji oraz materiały reklamowe: .......................................................

Partner Medialny - Marketingowy: .................................................................

Kampania realizowana będzie w dwóch etapach:

I etap – kampania medialna połączona ze zbiórką funduszy na cele pomocowe za pośrednictwem kanału SMS, TP oraz Polcard w czasie Centralnych Obchodów Dni Morza

II etap – kwesta publiczna w miejscowości Centralnych Obchodów DNI MORZA AD' 2008

Celem kampanii jest min.

1. Przybliżenie i zainteresowanie opinii publicznej losem pracujących na morzu, przez przekazanie wiedzy o pracy marynarza kontraktowego oraz funkcjonowaniu jego rodziny
a) marynarze w dzisiejszych realiach kiedy praktycznie nie mamy rodzimej floty narodowej, nadal kształceni są w kraju do pracy na morzu i z racji wyuczonego zawodu zmuszeni są dla utrzymania siebie i swoich rodzin zatrudniać się u armatorów zagranicznych nie mając żadnych gwarancji co do ich uczciwości .
b) obalenie mitu romantyzmu tego zawodu i stereotypów tkwiących w społeczeństwie, przez pokazanie prawdy o tym zawodzie
c) reportaże o ludziach morza : osieroconych rodzinach oraz marynarzach po wypadkach na morzu.

2. Integracja środowiska marynarskiego
a) środowisko to, jest bardzo rozproszone po całej Polsce
b) znajomości między marynarzami ograniczają się bardzo często do jednego kontraktu, a po powrocie z morza każdy zamyka się w swoim domu nie interesując się losem drugiego człowieka.
c) zmniejszenie do minimum istniejącej w tym środowisku znieczulicy na losy osieroconej przez kolegę rodziny i los kolegi po wypadku, uniemożliwiającym mu powrót do wykonywanego zawodu, a bywa .... że był to jedyny żywiciel
d) chcielibyśmy, żeby młodzież obecnie przygotowywana do tego zawodu w Akademiach Morskich i szkołach średnich, włączyła się w akcje pomocowe na rzecz poszkodowanych na morzu rozwijając w ten sposób
w niej poczucie solidarności z tymi co na morzu wykonują już ten zawód.
Żeby mieli poczucie psychicznego bezpieczeństwa, że kiedy oni zaczną pracę na statkach, a zdarzy się wypadek to ani oni, ani ich rodziny nie zostaną pozostawione samymi sobie tak jak ma to miejsce do tej pory w bardzo wielu przypadkach rodzin marynarskich.
3. Dotarcie do wszystkich pojedynczych tragedii, osieroconych rodzin pozostawionych samymi sobie i marynarzy po wypadkach na morzu (wcześniejszych i obecnych)
a) nigdzie w kraju nie ma danych ilu marynarzy nie powróciło z pracy na morzu, ilu uległo wypadkom i ile rodzin i osieroconych dzieci żyje w niedostatku i ubóstwie przez co osierocone dzieci nie mogą osiągnąć pożądanego poziomu wykształcenia ( my wiemy tylko o tych rodzinach które same zgłosiły się do Fundacji o wsparcie i tych do których dotarliśmy sami tzw. pocztą pantoflową słysząc od osób trzecich o tragicznym zdarzeniu, a co dzieje się z resztą poszkodowanych ??? nie wiadomo ! )

4. Pozyskanie środków pomocowych, dla żyjących w niedostatku rodzin i marynarzy po wypadkach.
a) armatorzy unikają odpowiedzialności za zdarzenia w czasie pracy na statku pozostawiając poszkodowane rodziny bez jakiejkolwiek pomocy w najtrudniejszych dla niej chwilach.
b) niedostateczna opieka konsularna, polegająca na braku przeprowadzenia czynności w imieniu rodziny pozwalających na ustalenie przyczyn i okoliczności w jakich doszło do śmierci marynarza oraz nie reprezentowanie jej wobec wszystkich instytucji państwa bandery związanych ze zdarzeniem, powoduje w następstwie tego brak przez te rodziny poznania rzeczywistych powodów śmierci bliskiej osoby i przyjęcie wersji takiej jaka zostanie jej przekazana np. samobójstwa, a tak naprawdę zabójstwa, przez co automatycznie zostaje pozbawiona możliwości otrzymania odszkodowania.
c) brak jest wsparcia psychologicznego dla rodziny, kiedy marynarz umiera z dala od domu, a dom przepełnia się nieodwracalną pustką
d) całkowity brak pomocy prawnej w niewyjaśnionych i trudnych zdarzeniach, dla wyegzekwowania roszczeń od armatora przyczynia się do marginalizacji społecznej takiej rodziny
e) postępowania odszkodowawcze ciągną się latami, są kosztowne i wielokrotnie kończą fiaskiem, rodziny te po latach ciągłego powracania do tragicznych dla nich zdarzeń ze swoim bólem i bezsilnością ,
są u kresu wytrzymałości psychicznej i fizycznej (potrzebna pomoc długofalowa)

Gdy armator nie poczuwa się dobrowolnie do uregulowania swoich zobowiązań, a na dodatek statek nie był objęty układem ITF sytuacja dla takich rodzin jest wręcz tragiczna .....
Praca na morzu jest zawodem wysokiego ryzyka i rodziny marynarskie mają wpisane to ryzyko w swój los, jednak pozostawione na łaskę losu ze swoim bólem bez tej marynarskiej solidarności i żadnego wsparcia psychologicznego, prawnego i finansowego jest w naszych oczach podwójnie okrutne.
Kiedy marynarz jest w pracy na statku, na lądzie toczy się życie w którym on bardzo często nie bierze bezpośredniego udziału i nie może cieszyć się razem z bliskimi min. kiedy przychodzą na świat dzieci, wychodzi pierwszy ząbek u córeczki czy synka, kiedy stawiają pierwsze kroczki, rozpoczynają naukę w szkole, kiedy idą do pierwszej komunii czy biorą ślub i w mniej radosnych chwilach życia codziennego jak, choroby czy ostatnie pożegnanie bliskich z rodziny, czy znajomych.
Wszystko to toczy się gdzieś obok i jest ceną jaką płacą ze względu na specyfikę wykonywanego zawodu.

Przeprowadzenie tej Kampanii jest konieczne i społecznie uzasadnione, żeby dla tych którzy stracili już nadzieję na jakąkolwiek pomoc, los choć trochę można było odmienić.
Pomóżmy im godnie żyć !
„Zachłanne morze” przez lata wykonywanego zawodu i tak już bardzo dużo im odebrało i nigdy nie zwróci.